W świątyni nie zachował się pierwotny ołtarz główny (1911 r.), a jedynie relief, który pierwotnie znajdował się w stipes pod mensą. Wypukłorzeźbiony relief (odlew z masy gipsowej, polichromowanej) ukazuje Ostatnią Wieczerzę.
Podobnie nie zachowały się ołtarze boczne dedykowane Maryi i św. Józefa, a jedynie figury z 1911 r., które zawieszono na konsolach powyżej kamiennego stołu ołtarzowy.
Chrzcielnica:
Wykonana z masy gipsowej, polichromowana i pozłacana chrzcielnica o neorenesansowym stylu stanowi typowy wyrób seryjny. Powstała zapewne w 1912 r. Jej trzon ujmują kolumny stylizowane na korynckie, pomiędzy którymi znajdują się arkady z figurami Ewangelistów. Nakrywę wieńczy grupą rzeźbiarską Chrzest Chrystusa.
Meble:
W kościele zachowały się dwa konfesjonały z poł. XX w., których formę definiują smukłe pilastrami o korynckich kapitelach.
Rzeźby i obrazy:
Rzeźby znajdujące się w kościele o typowej ikonografii wpisują się w szeroką działalność firmy Da Prato. Wykonane zostały z polichromowanej masy gipsowej ok. poł. XX w. Na tym tle wyróżnia się popiersie kardynała Stefana Wyszyńskiego wykonane przez Klemensa Kwapiszewskiego z metalu.