Od 1857 roku Polacy emigrujący do Stanów Zjednoczonych z zaboru pruskiego (gł. Kaszubi), osiedlali się w Winonie, mieście położonym w południowo-wschodniej części stanu Minnesota. Wybrali to miejsce ze względu na możliwość podjęcia pracy w zakładach przemysłu drzewnego i kolejowego. W ciągu kilku dekad liczba przybyłych wzrosła na tyle, że miasto zaczęto nazywać “kaszubską stolicą Ameryki”.

Na początku lat 70. XIX wieku polscy osadnicy, uczęszczający dotychczas do kościołów amerykańskich i niemieckich,  podjęli decyzję o powołaniu własnej wspólnoty parafialnej. W 1871 roku odbyło się spotkanie założycielskie, rozpoczynające dwuletni proces umożliwiający erygowanie polskiej parafii. Poważna trudność, jaką napotkali w diecezji, wiązała się z dużym niedoborem polskich kapłanów. Mimo to w 1872 roku Polacy zbudowali własny drewniany kościół, udostępniając część jego pomieszczeń na prowadzenie zajęć szkolnych. Fundusze na to przedsięwzięcie pozyskano ze zbiórek prowadzonych wśród polskich osadników.